Escenas del `Yo' insurrecto. Creación del sujeto poético y político en el grupo nicaragüense (1969-1990)

Resumo

Na década dos setenta aparece no escenario poético nicaraguano unha serie de voces femininas que presentan un proxecto poético e político común. A excepción de Daisy Zamora, a poeta máis coloquial do grupo, Vidaluz Meneses, Ana Ilce Gómez, Michèle Najlis, Gioconda Belli, Daisy Zamora e Rosario Murillo senten a necesidade de narrar a transformación política do suxeito poético. Como unha sorte de renacemento poético, estas voces posiciónanse sobre a base de dous eixes ideolóxicos que se combinan: por un lado, o feminismo que as converte en voces sexuadas, e, por outro, o sandinismo, que as implica na Revolución nicaraguana